Πρωτοκανονικά

τα, Ν

εκκλ. (στη νεώτερη ερμηνευτική θεολογία) τα 22 ή, κατά άλλη αρίθμηση, τα 24 βιβλία τής Παλαιάς Διαθήκης τα οποία αποτελούν και τον λεγόμενο πρώτο κανόνα ή Εσδραίο κανόνα τής Παλαιάς Διαθήκης, τον οποίο αναγνωρίζουν μόνον οι Ιουδαίοι και οι Προτεστάντες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)-* + κανόνας + κατάλ. -ικός].